Wskazówki na przymusowy pobyt w domu

Siedzimy w domu i uczymy się, jak spodziewam się większość z Was.Uczymy się, nie tylko w ramach edukacji domowej, choć to dla mnie ciekawe doświadczenie uczyć swoje dziecko, a nie rodziców i/lub nauczycieli 🙂 Uczymy się siebie, relacji. Osobiście wzmacniam umiejętności odmawiania. To wyzwanie pracować w domu, w domu zajmować się swoim hobby i zajmować się…

47. Uprzedzaj

– o końcu zabawy Daj czas, aby dziecko zakończyło jakiś jej etap. Możesz powiedzieć, dając przy tym wybór: „Idziemy za chwilę do domu. Chcesz jeszcze pohuśtać się czy zjechać na zjeżdżalni?” – o wyjściu od znajomych, rodzinyTak jak Ty, dziecko może chcieć powiedzieć coś koleżance lub koledze. Może chcieć dokończyć układanie czegoś lub po prostu…

45. Nie zatruwaj dziecięcego umysłu

Nie uzewnętrzniaj swoich lęków przed światem przy dziecku. Twoje przekonania, szczególnie te wynikające z osobistych krzywd, dla dziecka mogą być toksyczne. Co ważne, składają się na Twój – a nie dziecka – pogląd na świat. Daj dziecku szansę mieć własne spojrzenie na rzeczywistość. Podaruj pozytywne przekonania albo żadnych. Otrzymałaś/łeś może bardzo ciężki bagaż, lecz nic…

37. Nie strasz dziecka i nie pozwól straszyć innym

E-book Każdego Rodzica Straszenie: – zaburza poczucie bezpieczeństwa dziecka – nie uczy dziecka, dlaczego ma czegoś nie robić – nie rozwiązuje problemu – może spowodować stałe lęki i/lub objawy fizjologiczne – lekarzem, dentystą – może na trwałe zniechęcić do wizyt lekarskich – policjantem, ochroniarzem – może sprawić, że w chwili zagrożenia dziecko nie zwróci się…

30. Dotrzymuj obietnic albo… nie obiecuj

Dziecko może czuć się zranione, oszukane, zawiedzione, a nawet skrzywdzone i zdradzone, kiedy ktoś mu coś obiecał i nie dotrzymał obietnicy. Bagatelizowane przez nas dorosłych „małe” sprawy dzieci są dla nich najważniejsze. Dziecko, którego ważności spraw się nie dostrzega i nie szanuje, czuje się nieważne w oczach rodzica, a stąd w swoich oczach. Waż zatem,…

25. Bądź autentyczna w relacji do dziecka

Krzyczysz, bo rozsadza Cię frustracja, gdy patrzysz stale na te same zachowania. Nie rozgrzeszam Cię, bo im mniej krzyku tym lepiej. Wiedz jednak, że krzyk mówi prawdę o Twoich uczuciach, a dzieci doskonale rozpoznają fałsz. Nie posłuchają Cię, jeśli udasz spokój, gdy kipisz. Krzyknąć można nie uwłaczając czyjejś godności. Zachowaj zasady zachęcania do współpracy. Powiedz…

21. Pokaż dziecku, że można inaczej

Kiedy dziecku coś nie wychodzi, kiedy robi coś nie po Twojej myśli, nie krytykuj, nie krzycz, że źle i nie zabraniaj. Łagodnie powiedz: „To można zrobić inaczej”, „Może to pomoże, kiedy zrobisz tak:…” Tu pokaż, jak według Ciebie ma to być zrobione. Prosty przykład, znany każdemu z nas: Niemowlę klepie nas mocno po twarzy. Bierzemy…