#DOCENIAJ_i_ZMIENIAJ_SIEBIE
Zarzucam propozycję dokańczania zdania „Doceniam siebie…” na wielu warsztatach, które prowadzę. Spotykam się z różnymi reakcjami i komentarzami, które jednak – co mnie mocno smuci – sprowadzają się do jednego: nie potrafimy/ nie chcemy/ wstydzimy się doceniać siebie.
Docenianie siebie jest natomiast bardzo ważnym elementem tak wzmacniania poczucia własnej wartości (dalej pww), jak i podtrzymywania wysokiej samooceny.
Zaznaczę, że wg mojego guru od pww Nathaniela Brandena, wysokie pww i wysoka samoocena to stan, który powinien utrzymywać się stale, tak jak zdrowie i dobra kondycja ciała.
My rodzice jesteśmy szczególnie narażeni na obniżenie tak pww i samooceny. Codzienne wyzwania, oczekiwania wobec nas sprzyjają niestety – gdy nie znamy odpowiednich sposobów radzenia sobie z trudnymi sytuacjami – bardziej widzeniu niepowodzeń i krytycznemu ocenianiu samych siebie. Częstość trudnych sytuacji, ich nowość dla nas sprawia, że nie nadążamy wyciągać z nich pozytywnych wniosków o sobie.
Dlatego potrzebujemy zachęty do tego, by dla własnego dobrego samopoczucia i dla dobra naszych dzieci (nasze myślenie, frustracja, stresy odbijają się przecież na nich najmocniej), zacząć codziennie zauważać rzeczy, z których jesteśmy dumni.
Trzeba odrzucić precz myślenie: „to nie wypada! to zarozumiałość! to egocentryzm/ egoizm! to próżność! pycha!”
Nic bardziej mylnego!
„Duma rozważa to, co zostało osiągnięte, i mówi:
<tak, dokonałem tego>. (…)
Autentyczna duma nie ma nic wspólnego z pychą, przechwalaniem się czy arogancją. Wywodzi się z innego źródła. Z satysfakcji, a nie z pustki. Nie służy udowadnianiu niczego, ale radości. Duma nie jest również złudzeniem, że nie mamy wad ani niedostatków (…)” (Nathaniel Branden, „6 filarów poczucia własnej wartości, s. 58, Łódź 1998)