Nie musisz wiele mówić. Wystarczy uważne słuchanie i „Och”, „Aha” i „Rozumiem”. Nie zaprzeczaj temu, co czują. Są przecież kimś innym, więc mają prawo czuć inaczej niż Ty. Nazwij te uczucia.To dla dziecka potwierdzenie jego przeżyć i pociecha. Empatyczna odpowiedź pomoże im także nauczyć się ufać swoim spostrzeżeniom. Poczują się wysłuchane, opuście je zdenerwowanie. Poczują się też bardziej zdolne do poradzenia sobie z własnymi uczuciami i kłopotami.